“Eu simplemente son un vello que tivo que exercer de fideicomisario do espírito daqueles exiliados e represaliados que soñaban con volver á Terra para recuperar a nosa memoria”. Así, cunha eterna modestia, definíase o intelectual galeguista Isaac Díaz Pardo, unha das figuras máis importantes de Galiza no século XX, que faleceu onte na Coruña aos 91 anos de idade. Precisamente, a loita contra o asoballamento dunha identidade cultural -e moito máis que iso- que caracterizou a súa vida converte a súa desaparición no símbolo dunha época que marcha afogada ante tempos de novo sombríos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario